Όλα τα ρούχα είναι χειροποίητα και κατασκευασμένα κατά παραγγελία, επομένως κάθε συλλογή έχει περιορισμένο αριθμό κομματιών.

                                                                      LINEIA

Λήνεια, ένα επάγγελμα χαμένο στα βάθη του χρόνου. Συναντήθηκε για πρώτη φορά στη Γραμμική Β, στις πέτρινες πλάκες της Πύλου από τη μυκονιάτικη περίοδο. Για χιλιάδες χρόνια η lineia επεξεργαζόταν τις ίνες λιναριού και τις μετέτρεπε σε λινό νήμα που αργότερα τις έπλεκε στον αργαλειό.

 

 

Η υφαντική θεωρείται μια από τις παλαιότερες τέχνες στον κόσμο.Τα πρώτα " υφαντά " τα κατασκεύασαν οι πρωτόγονοι άνθρωποι, πλέκοντας κλαριά, καλάμια, βέργες και άλλες φυτικές ίνες. Έρευνες εστιάζουν ιδιαίτερα στον προσδιορισμό των φυτών που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή των αρχαιότερων υφασμάτων (περίπου 28.000 έως 20.000 χρόνια πριν).

                                                Μια Τέχνη που πάει αιώνες πίσω

  Τα πρώτα στοιχεία για την τεχνική της υφαντικής και τα γνωστά αρχαιότερα υφαντά βρίσκονται στο πλαίσιο της ευρασιατικής Παλαιολιθικής. Αυτό υποδηλώνει ότι η «τεχνογνωσία» της χρήσης των φυτών, πέρα ​​από την κατανάλωσή τους ως τροφή, συνδέθηκε με το ψυχρό κλίμα και το σκληρό περιβάλλον που επικρατούσε εκείνη την εποχή.

 


The use of plant material in the production of items such as skirts, belts, hats, necklaces etc, was proven.

Δείγματα απλών λινών υφασμάτων ταφής αποδεικνύουν ότι η ύφανση με λινάρι υπήρχε περίπου το 6000 π.Χ στο Katal Hüyük, τοποθεσία νεολιθικής πόλης την περιοχή Ικόνιο της Ανατολίας.

Στην ίδια αρχαία πόλη βρέθηκαν βάρη αργαλειού χρονολογημένα περίπου το 7000 π.Χ.

Μερικά από τα παλαιότερα κλωστοϋφαντουργικά ευρήματα είναι θραύσματα που βρέθηκαν σε τάφους της αρχαίας Αιγύπτου.

Η πλειονότητα τους είναι από λινό με ενθέσεις μαλλινων ταπισερί. Αυτά τα υφάσματα έχουν διατηρηθεί χάρη στο ξηρό κλίμα και την άμμο.

Τα υφάσματα στην αρχαιότητα υφαίνονταν κυρίως από λινό, βαμβάκι και μαλλί.

Κατά τους πρώτους βυζαντινούς αιώνες, όπως και στην ρωμαϊκή εποχή οι παραπάνω ύλες χρησιμοποιούνταν για τα απλότερα υφάσματα καθημερινής χρήσης.

Αναμφίβολα, τα περισσότερα τεκμήρια βυζαντινών υφασμάτων που σώθηκαν ως τις ημέρες μας στις λειψανοθηκες είναι από μετάξι, οπου η προμήθειά του έως την εποχή του Ιουστινιανού εξαρτιόταν από την Κίνα.

Οι Βυζαντινοί προμηθεύτηκαν με δόλιο τρόπο αυγά μεταξοσκώληκα, μέσω δυο νεστοριανών μοναχών οι οποίοι τα έκρυψαν στα μπαστούνια τους και τα μετέφεραν μαζί με την τεχνογνωσία, στην Κωνσταντινούπολη.

						
Cart

Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.